สิ่งที่ NASA ได้ทำหลังจากรับข้อมูลจากดาวเทียมนั่นคือการวิเคราะห์ดัชนีพืชพรรณและพืชผลที่มีความเครียดเกี่ยวกับน้ำมากน้อยเพียงใด ด้วยข้อมูลด้านอุณหภูมิที่ครอบคลุมพื้นผิวที่ได้จากหนึ่งในหลากหลายเครื่องตรวจวัดจากระยะไกล (Remote Sensor) หรือเครื่องบันทึกพลังงานที่สะท้อนจากพื้นผิวของวัตถุ โดยเหล่านักวิทยาศาสตร์ของ NASA ได้สร้าง Evaporative Stress Index ที่สามารถอธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงของการคายการระเหยของน้ำจากพืชต่างๆ หรือพื้นที่การเพาะปลูกไปในอากาศ ดัชนีความเค้นหรือความเครียดจากการเสียน้ำของพืชนี้เน้นพื้นที่ที่มีอัตราการใช้น้ำสูงหรือต่ำเป็นพิเศษแบบ Near Real Time ที่สามารถให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับปริมาณความชื้นที่มีอยู่ในพืชบนพื้นดิน ที่สามารถนำไปใช้ในการเตือนล่วงหน้าเพื่อลดความเสียหายในการเพาะปลูก นอกจากนี้ยังเป็นข้อมูลและระบบที่สำคัญต่อการวางแผนระยะยาวและการจัดการภัยแล้งได้อย่างดี
NASA Western Water Applications Office. NASA Strengthens Our Resilience to Drought. ค้นวันที่ 13 พฤษภาคม 2566. สืบค้นจาก https://wwao.jpl.nasa.gov/drought-western-us/
National Centers for Environmental Information. Measuring Drought. ค้นวันที่ 13 พฤษภาคม 2566. สืบค้นจาก https://www.ncei.noaa.gov/.../monit.../dyk/measuring-drought
United Nations ESCAP. Monitoring Drought from Space. ค้นวันที่ 13 พฤษภาคม 2566. สืบค้นจาก https://www.unescap.org/.../regional-space-cooperation...